مـن یه روزی دخــــتری بودم که از تـــه دل مــی خـــندیدم !
مـن یه روز آروم تــــرین اعــــصاب دُنیـــا رو داشــــتم !
اکــــنون بـی آنکـــــه شاد بـــاشــم نـــفس مــی کشــم …
بــی آنکــــه شاد باشــــم زیــــر باران راه مـــی روم …
بـی آنکـــــه شاد باشــــم زنــدگــی مــی کـــــنم …
دیگـــــران از کـــنارم عبــــور مـــی کـننـــد ،
ســــرد و سنگـــــین !
بـی آنکــــه نامم را به خاطـــر بیاورنــد …
جــوری عبـــــور می کننــد ؛ که انگـار مـن نیســـــتم….
حـــــرفــی نیــــست ؛ فقـــط خســـتـه ام …
مـن دخــــــتری هـــستم که با تمـــــام تـــوان
با ســـرنوشـــت مــی جنگـــــد ... و چـه جــنـگ نابـــــرابری !!
مـن خـــــستـه ام ولــی تسلیم نخــواهــــم شــــد !!
اینجا مالِ من است......برچسب : نویسنده : nahalezendegim بازدید : 112